കാവൽ

"Kaaval", A Poem by Seena Joseph

കർത്താവിന്

കാവലിരിക്കയാണു ഞാൻ

പാവം തനിച്ചാണ്‌,

ആകെ തണുപ്പാണ്

ഇരുട്ടാണ്!

'എന്നെയോർത്തു

കരയരുതെന്ന'വൻ

പറഞ്ഞതാണ്

എങ്കിലും

കഴിയുന്നില്ലതെന്താണ്‌?

ഏറെ സഹിച്ചതാണ്‌

ചോര വാർന്ന്

തളർന്നു വീണതാണ്‌

താതനെ വിളിച്ചു

കരഞ്ഞൊരാ കരച്ചിൽ

എന്റെ നെഞ്ചിലൊരു

തീരാത്ത നീറ്റലാണ്‌ !

എല്ലാരും ഉപേക്ഷിച്ചു

പോയിരിക്കയാണ്

ഭീതിയുടെ മാളങ്ങളിൽ

ഒളിച്ചിരിപ്പാണ്‌ !

മൂന്നുനാൾ

കഴിയേണമെന്നാണ്‌

ഓരോ നാളിനുമിത്ര

ദൈർഘ്യമെന്താണ്‌?

കരഞ്ഞു കണ്ണീരു

തീർന്നിരിക്കയാണ്‌

ചുറ്റും തണുപ്പാണിരുട്ടാണ്‌

ഞാനെന്റെ

കർത്താവിനു

കാവലിരിക്കയാണ്‌

അതോ, അവനെനിക്കോ..?!

(എന്നൊരു പാവം മഗ്ദലന..!)